Miyerkules, Pebrero 18, 2015

"Wikang Mahal Ko, Dangal ng Bawat Pilipino"




           "Wikang Mahal KO, Dangal ng Bawat Pilipino"
       

          Bihasa kaba sa Wikang Filipino? Ipinagmamalaki mo ba na alam mo ito?aba! dapat lang , dahil bilang isang Pilipino naipapakita natin ang ating pagiging makabayan sa pamamagitan ng paggamit ng ating sariling wika, ang Wikang Filipino. Marahil ay karamihan sa atin ay mas bihasa sa mga banyagang wika,  at hindi lubusang nagagamit at nauunawaan ng mabuti ang wikang pambansa dahilsa mga samot-saring kadahilanan. Kaya ang layunin ng impormasyongaking kinalap ay upang matugunan ang mga dapat ninyong malaman ukol sa pinagmulan ng ating wikang pambansa, ang Wikang Filipino at kung bakit dapat nating itong ipagmalaki at bigyang halaga na siyang nagbibigay dangal sa atin bilang isang mamamayangpilipino.


Ang mga impormasyong nakapaloob sa usaping ito ay ang mga sumusunod:
  • ·         KASAYSAYAN NG WIKANG FILIPINO
  • ·         TATLONG HALIGI NG PAMBANSANG WIKA
  • ·         EBOLUSYON NG ALPABETONG FILIPINO
  • ·         ANO ANG WIKANG FILIPINO
  • ·         ANO ANG WIKA
  • ·         FILIPINO BILANG ISANG ASIGNATURA
  • ·         LAYUNIN NG FILIPINO DEPARTMENT
  • ·         MGA ASSIGNATURANG ITINUTURO SA FILIPINO


1. Ang Kasaysayan ng Wikang Filipino
Ang Pilipinas ay binubuo ng maraming isla at ng iba’t ibang etnolinggwistikong grupo.Bawat isa SA mga grupong ito ay may kani-kaniyang sariling wika. Ayon kay Dr. ErnestoConstantino (Magracia at Santos, 1988:1) mahigit sa limandaang (500) mga wika at wikain angginagamit ng mga Pilipino. SA ganitong uri ng kaligiran, isang imperatibong pangangailanganpara SA Pilipinas ang pagkakaroon ng isang wikang pambansang magagamit bilang instrumentong bumibigkis at simbolo ng ating kabansaan o nasyonalidad. SA panahon ng Kastila, lalong nagkawatak-watak ang mga Pilipino. Matagumpay nanahati at nasakop ng mga dayuhan ang mga katutubo. Napanatili nila sa ilalim ng kanilangkapangyarihan ang mga Pilipino nang humigit-kumulang sa tatlongdaang taon. Hindi nilaitinamin sa isipan ng mga Pilipino ang kahalagahan ng isang wikang magbibigkis ng kanilangmga damdamin. Sa halip, ang mga prayleng Kastila ang mga nag-aral ng katutubong wika ngiba’t ibang etnikong grupo. Ang wika ng mga katutubo ang naging midyum ng komunikasyon sapanahong yaon; ang naturang wika ang siyang ginamit ng mga prayleng Kastila sa pakikipag-ugnayan at pakikipagtalastasan sa mga katutubong Pilipino. Hindi rin itinuro ng mga Espanyol ang kanilang wika, ang wikang Kastila, sa mgakatutubo na takot na magkabuklud-buklod ang mga damdamin ng mga mamamayan at mamulatsa tunay na mga pangyayaring nagaganap sa kanilang lipunan at tuloy matutong maghimagsiklaban sa kanilang pamamahala. Sa panahon ng Propaganda (1872), Tagalog ang wikang ginamit sa mga pahayagan.Pinagtibay ng Konstitusyon ng Biak-na-Bato noong 1899 ang wikang Tagalog bilang wikangopisyal. Sa panahon ng Amerikano, Ingles ang wikang ginamit na midyum ng pagt5uturo sa mgapaaralang-pampubliko. Bukod sa paggamit ng Ingles bilang wikang panturo, ang mga paksangpinag-aralan sa loob ng klase ay tungkol sa mga Amerikano, ang kanilang kasaysayan, literatura,kultura, ekonomiya at pulitika. Sa panahong ito, ipinagbawal ang pag-aaral sa ano mang bagayna Pilipino kaya interesado ang mga estudyante sa mga bagay na may kaugnayan sa Pilipino.Higit nilang tinangkilik ang mga bagay na Amerikano. Ito ang simula ng pagkakaroon ngkolonyal na mentalidad ng mga katutubong mamamayan na naman at itinaguyod ng mga Pilipinohanggang sa kasalukuyang henerasyon. Noong 1925, sa pamamagitan ng sarbey ng Komisyong Monroe, napatunayang maykakulangan sa paggamit ng Ingles bilang wikang panturo sa mga eskwelahan, subalit walanamang pagbabagong ginawa.
2. Noong 1931, si Butte, ang bise gobernador-heneral na siya ring kalihim ng pambayangtpagtuturo ay nagpanukalang gawing bernakular ang pagtuturo sa primarya. Sa mga panahong pinagtatalunan ang problema tungkol sa wika, maraming sumulattungkol sa gramar ng Tagalog, kasama na nag paggawa ng diksyunaryo. Nais nilang ipakitangang wikang Tagalog ay isang mayamang wika na maaaring gamitin bilang wikang panturo, athigit na lahat, bilang wikang pambansa (Rubin at Silapan, 1989:6). Wala pa ring naging kalutasan sa problema tungkol sa wika dahil ipinaglaban atpinangatawanan ng Kawanihan ng Pampublikong Paaralan ang paggamit ng wikang Ingles.Matatag namang sinalungat ito nina Rafael Palma at Cecilio Lopez. Hindi kayang labanan ng mga tumatangkilik at nagmamahal sa wikang katutubo angpuwersang tumataguyod sa wikang Ingles sa dahilang walang pagkakaisa ang mga nasabinggrupo; watak-watak din sila dahil bawat isa’y sariling literatura at kani-kaniyang wika angbinibigyang-pansin. Kung tutuusin, Tagalog ang wikang ipinanlaban sa wikang Ingles. Angmanunulat ay gumawa ng mga hakbang upang punahin ang wikang Ingles (Magracia at Santos,1988).Una – bumuo sila ng mga samahang pupuna sa wikang Ingles.Ikalawa- sumulat sila tungkol sa iba’t ibang sangay ng panitikan tulad ng: sanaysay, maiklingkuwento, nobela, tula at dula.Ikatlo – nahati ang mga manunulat sa dalawang grupo; manunulat sa panitikan at manunulat sawika. Ang mga nasabing manunulat ay gumawa ng librong panggramar sa Tagalog upangmapalaganap ang wika (Rubin at Silapin, 1989:7). Noong 1934, lubusang pinag-usapan sa Kumbensyong Konstitusyunal ang hinggil sawika. Sumasang-ayon ang maraming delegado sa iba’t ibang panig ng kapuluan na dapat wikangbernakular ang maging wikang pambansa ngunit matatag na sinalungat ito ng mga tumataguyodsa wikang Ingles. Para sa mga maka-Ingles, ang nasabing wika ang magsisilbing – daan sapaghahanap ng trabaho. Naniniwala ang maka-Ingles na kapag marunong kang magsalita ngbanyagang wikang ito, makakamit mo ang mataas na posisyon sa gobyerno. Kung komersiyonaman ang pag-uusapan, naniniwala pa rin silang ang mahuhusay lamang magsalita ng Inglesang maaaring makipagnegosasyon. Nakalimutan ng mga maka-Ingles ang naibibigay nakahalagahan ng isang bernakular na wika sa pagpapaunlad at pagpapasulong ng kultural,ekonomiko at pulitikal na sistema ng buhay ng mga Pilipino. Ngunit nabanaagan ng tagumpay ang mga nagmalasakit sa sariling wika nangmagmungkahi ang grupo ni Lope K. Santos na ang wikang pambansa ay dapat ibatay sa isa.3. Mga umiiral na wikain sa Pilipinas.
Ang mungkahing ito ay sinusugan naman ni G. Manuel L.Quezon na sa panahong yaon ay president ng Komonwelt ng Pilipinas. Ang pagsusog na ginawang pangulo sa nasabing mungkahi ay nakasaad sa probisyon sa Artikulo XIV ng Konstitusyon ngPilipinas ng 1935: “ Ang Kongreso ay gagawa ng hakbang tungo sa pagpapaunlad at pagpapatibay ng isangwikang pambansa na bata sa isa sa mga umiiral na wikang katutubo. Hangga’t hindi itinatakdang batas, ang wikang Ingles at Kastila ang siyang mananatiling mga opisyal na wika.” Nagkaroon ng maraming talakayan hinggil sa isyung kung sa anong wika ibabatay angpagpili ng wikang pambansa na hindi magkakaroon ng negatibong saloobin ang ibang etnikonggrupo. Ayon kina Prop. Emma Magracia at Prop. Angelina Santos ng MSU- IIT (1988.7) bataynga sa probisyon ng 1935 Konstitusyon, pinagtibay ng Asemblea ng Komonwelt ng Pilipinas angBatas Komonwelt Bilang 184 na nagtatag ng isang Surian ng Wikang Pambansa na ang tanginggawain ay ang pag-aaral ng mga wikang pangunahing ginagamit sa Pilipinas at pumili ng isangpanlahat na wikang pambansa batay sa isa sa pinakamaunlad na umiiral na katutubong wikaayon sa balangkas , mekanismo, at panitikan na tinatanggap at sinasalita ng nakararamingPilipino. Ang mga miyembrong naatasan ng Surian upang magsagawa ng pag-aaral ay binubuonina: Jaime C. Veyra – tagapangulo, kumakatawan sa Samar Cecilio Lopez – kalihim, kumakatawan sa rehiyong Tagalog Santiago A. Fonacier – Ilokano Filemon Sotto – Cebu Felix S. Solas Rodriguez – Hiligaynon Hadji Butu – Muslim Casimiro F. Perfecto – Bicol Maoobserbahan na ang mga miyembro ng Surian ay mula sa iba-ibang rehiyon atkumakatawan sa ilang pangunahing wika sa Pilipinas.
4. Sa pag-aaral na isinagawa ng mga kagawad ng Surian, kanilang napagkasunduan naTagalog ang gawing batayan ng wikang pambansa dahil ang naturang wika ay tumugma, pumasaat umayon sa pamantayang kanilang binuo. Ang ilang pamantayang nabuo ng lupon nanasasabing maihahanay ang Tagalog sa istandard nito ay tulad ng : ang wikang pipiliin ( Rubin atSilapan, 1989:9 ) ay wika ng sentro ng pamahalaan, wika ng sentro ng edukasyon, sentro ngkalakalan at wika ng pinakamarami at pinakadakilang nasusulat na panitikan. Noong Nobyembre9, 1937, isinubmite ng miyembro ng Surian ang anilang rekomendasyon kay Presidente Quezonna Tagalog ang napiling maging batayan ng wikang pambansa. Lumabas ang KautusangTagapagpaganap Bilang 134 noong Disyembre 30, 1939, makaraan ang dalawang taon, nagkabisa ang kautusang ito. Noong Abril 1, 1940, binigyang pahintulot ang pagpapalimbag ng isang diksyunaryo atisang gramar ng wikang pambansa. Noong Hunyo 19, 1940, sinimulang ituro ang wikangpambansa na batay sa Tagalog sa mga paarang pampubliko at pribado. Ang wikang pambansa sa panahon ng pananakop ng mga Hapones ay nagkaroon ngpagsulong dahil ipinagbawal ang paggamit ng Ingles sa ano mang aspekto ng pamumuhay ngmga Pilipino. Ipinagbawal din ang paggamit ng lahat ng mga libro at peryodikal nauukol saAmerika. Nang magbukas ng paaralang pampubliko ang mga Hapones, wikang Tagalog angginamit na midyum ng pagtuturo. Itinuro rin ang wikang NIponngo o Hapon sa lahat ng antas. Sabisa ng Ordinansa Bilang 13, ginawang mga opisyal na wika ang Tagalog at Niponggo.Masasabing naging maningning, namulaklak at umunlad ang wikang pambansa sa panahon ngmga Hapones. Noong Hulyo 4, 1946, Araw ng Pagsasarili, ipinahayag na ang wikang opisyal saPilipinas ay Tagalog batay sa Batas Komonwelt Bilang 570. Sa panahong ito nabalam na namanang pagpapaunlad sa wikang pambansa dahil muling namayagpag ang wikang Ingles bilangmidyum ng komunikasyon sa mga pahayagan at pamahalaan. Sa pamamagitan ng Proklamasyon Bilang 12 na nilagdaan ni Presidente RamonMagsaysay noong Marso 26, 1951, ipinagdiwang ang Linggo ng Wikang Pambansa. Nagsimulaang pagdiriwang mula Marso 29 hanggang Abril 4 taun-taon. Pinili ang linggong ito para sapagdiriwang bilang parangal kay Francisco Balagtas dahil Abril 2 ang kaarawan ng makata. Sasumunod na taon, sa bisa ng Proklamasyon Bilang 186 na ipinalabas ni Presidente RamonMagsaysay rin, ang pagdiiwang ng Linggo ng Wikang Pambansa ay inilipoat mula Agosto 13hanggang Agosto 19 taun-taon bilang parangal sa dating Presidente Manuel L. Quezon na siyangitinuturing na Ama ng Wikang Pambansa. Itinaon ang nasabing pagdiriwang sa araw ngkapanganakan niya.
5. Pinalitan ang dating katawagang Wikang Tagalog sa Wikang Pilipino Bilang wikangpambansa noong Agosto 13, 1959, sa bisa ng Kautusang Pangkagawaran Bilang 7 na ipinalabasni G. Jose E. Romero, ang dating kalihim ng Edukasyon. Higit na binigyang-halaga ang paggamit ng wikang Pilipino sa panahong ito. Nagingpopular na wika ito. Lahat ngtanggapan at gusali ng gobyerno ay pinangalanan sa Pilipino; angmga dokumentong panggobyerno tulad ng panunumpa sa trabaho, pasaporte at visa ay nakasaadsa Pilipino; ang pamuhatan ng mga korespondensya opisyal ay nakasulat sa Pilipino o d kaya aykatumbas sa Pilipino. Ginamit na rin ang wikang Pilipino sa iba’t ibang lebel ng edukasyon patina rin sa mass media tulad ng telebisyon, radio, komiks, magasin at dyaryo. Sa kabila ng mga pagbabagong-ito, hindi pa rin matanggap ng ibang sector ang Pilipinobilang wikang pambansa. Marami pa ring sumasalungat sda pagkakapili sa naturang wika bilangsimbolo n gating kabansaan. Maraming mga pagtatalong pangwika ang naganap sa 1972 KumbensyongKonstitusyunal; naging mainit na isyu ang probisyong pangwika hanggang sa ang naging resultang maraming pagtatalo at pag-aartal ay ang probisyong Seksyon 3 (2) ng Artikulo XV sakasalukuyang Konstitusyon ng Pilipinas: Samantalang ang Batasang Pambansa ay dapat gumawa ng mga hakbang tungo sapagpapaunlad at pormal na pagpapatibay ng isang panlahat na wikang pambansa na kikilalaningFilipino. Masasabing isinilang na ang Filipino, ang bagong katawagan sa wikang pambansa ngPilipinas simula pa noong 1972 sa Kumbensyong Konstitusyunal at pormal na pinagtibay noong1973 Konstitusyon ngunit hindi naisagawa ng Batasang Pambansa ang pormal na pagpapatibayat pambansang pag-iimplementa nito. Sa panahon ni Presidente Aquino, binuo niya ang Komisyong Konstitusyunal ng 1986.Ang nasabing komisyon ay may 48 miyembro. Noong Oktubre 12, 1986, pinagtibay ngKomisyon ang implementasyon sa paggamit ng Wikang Filipino. Matutunghayan sa Artikulo XIV, Seksyon 6, ang probisyon tungkol sa wika nanagsasaad: “Ang wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino. Samantalang nililinang, ito ay dapatpayabungin at pagyamanin pa salig sa umiiral na mga wika sa Pilipinas at sa iba pang mgawika.”
6. Alinsunod sa mga tadhana ng batas at sang-ayon sa dapat pagpasiyahan ng Kongreso, dapat magsagawa ng mga hakbangin ang pamahalaan upang ibunsod at puspusang itaguyod angpagggamit ng Filipino bilang midyum ng opisyal na komunikasyon at bilang wika ng pagtuturosa sistemang pang-edukasyon. Ang nasabing Artikulo IV, Seksyon 7, ay nagsasaad: “Ukol sa mga layunin ng komunikasyon at pagtuturo, ang mga wikang opisyal sa mgarehiyon at magsisilbing pantulong ng mga wikang panturo roon.” “Dapat itaguyod nang kusa at opsyunal ang Kastila at Arabic.” Noong Pebrero, 1987, niratipika ng mga mamamayang Pilipino ang probisyon ng 1986Konstitusyon at tinawag itong 1987 Konstitusyon. Noong Mayo 21, 1987, nagpalabas si Dr.Lourdes Quisumbing, ang dating Sekretarya ng Edukasyon, Kultura at Isports ng KautusangPangkagawaran Bilang 32, serye ng 1987, na pinamagatang “Patakaran sa EdukasyongBilinggwal ng 1987.” Ang nasabing patakaran ay nagsasaad ng “pagpapalaganap ng Filipinobilang wika ng literasi” at ang paggamit ng Ingles bilang “di-eklusibong wika ng siyensya atteknolohiya.” Noong Mayo 27, 1987, lumabas ang kasunod na Kautusang PangkagawaranBilang 54, serye ng 1987, na pinamagatang “Panuntunan ng Implementasyon ng Patakaran saEdukasong Bilinggwal ng 1987” , at naglalahad ng mga dapat isagawa ng iba-ibang ahensyangpang-edukasyon sa Pilipinas para sa implementasyon ng Patakaran sa edukasong bilinggwal ngbansa. Ang nasabing patakaran ay may nakalaang mga insentibo at mga karagdagang sahod.May pangangailangan ding matuto ang mga guro ng Filipino sa lahat ng lebel ng edukasyon sabuong bansa, upang magamit ang wikang Filipino sa pagtuturo ng anumang asignatura. Ang dating Presidente ng Pilipinas, si Gng. Corazon C. Aquino ay nagpakita ng suportasa pagpapalaganap at paggamit ng Filipino sa pamahalaan. Nagpalabas siya ng suporta sapagpapalaganap at paggamit ng Filipino sa pamahalaan. Nagpalabas siya ng AtasTagapagpaganap Bilang 333, serye ng 1988, na “nag-aatas sa lahat ng kagawaran, departamento, kawanihan, opisina, at ahesya ng Pamahalaan na magsagawa ng mga hakbang na kinakailanganpara sa layuning magamit ang Filipino sa opisyal na mga transaksyon, komunikasyon atkorespondensya.” May utos din si Gng. Aquino noon na ang mga opisinang pampubliko, mgagusali at mga karatula sa mga opisina ay dapat na isalin sa Filipino. Wika nga ng dating Presidente, “Ang pagpupunyaging gamitin ang Filipino sapamahalaan ay makakatulong sa sambayanan na maintindihan at lalong pahalagahan ang mgaprograma ng gobyerno kasama na ang mga proyekto.” Bilang pangwakas, ang malaking katanungang nangangailangan ng kasagutan ay: Saannakasalalay ang tagumpay ng pagkakasabatas ng Wikang Filipino?
7. Ayon kina Prop. Ligaya T. Rubin at Dr. Ofelia J. Silapan ng Unibersidad ng Pilipinas ,“Ang tagumpay ng Wikang Pambansa ay nakasalalay sa kamay ng mga namamahala ng bansa,sa Kongreso, sa mga korte, sa mga eskwelahan, at sa iba pang mga ahensya o institusyon.”





LOPE K. SANTOSSetyembre 25, 1879 – Mayo 1, 1963



Isinilang sa Lalawigan ng Rizal. Nagtapos siya ng Kursong Journalism. Kilalang manunulat, makata sa Tagalog at Paham ng Wika. Sinulat niya ang Obra Maestrang “Balarila ng Wikang Pambansa”.Dahilan dito ay kinilala siya bilang Ama ng Balarilang Filipino.Binuo niya ang unang Filipinong lingguhang pahayagan, ang “Sampaguita”.Naging Gobernador ng Rizal (1911–1913), Gobernador ng Nueva Vizcaya (1914–1920), at naging Senador (1921–1922) ng ika–12 Distrito (Mindanao, Sulu, Mountain Province, Nueva Vizcaya). Bilang Senador, isinabatas niya ang pagkilala sa Araw ni Andres Bonofacio at ipinaglaban ang karapatan ng mga manggagawa. Nagsilbi rin siya bilang direktor ng Surian ng Wikang Pambansa noong 1941–1945.




Fracisco (Balagtas) Baltazar
Abril 2, 1788 – Pebrero 20, 1862



Makata at manunulat na ipinanganak sa Bigaa (ngayon ay Balagtas) Bulacan. Nag–aral ng Pilosopiya at Batas Kanon. Marami siyang isinulat na awit, korido at moro–moro. Nabilanggo dahil sa paratang ng kanyang karibal sa panliligaw. Sa kulungan isinulat niya ang walang kaparis na epikong tula, ang Florante at Laura. Nang lumaya ay nanahan at nag–asawa sa Orion, Bataan. Doon ay naglingkod bilang tinyente ng bayan, hukom ng lupang taniman at tagasaling–wika sa korte. Muling nabilanggo dahilan sa ginupit daw niya ang buhok ng katulong ng isang taong mayaman. Sa muling paglaya ay nagsulat ng tula at nagsaling–wika ng mga dokumento dahil ang kanyang pamilya ay naghirap dahil sa pagbayad sa kanyang pagkakakulong. Si Balagtas ang naging idolo ng mga bayaning Filipino tulad ni Jose Rizal at Apolinario Mabini. Tinagurian siya ng kasaysayan bilang Prinsipe ng makatang Tagalog.



Manuel L. QuezonAgosto 19, 1878 – Agosto 1, 1944



Ipinanganak sa Baler, Aurora, nakipaglaban noong panahon ng digmaan sa pagitan ng Amerikano at Filipino. Makaraang sumuko ay nagpatuloy ng pag–aaral at nagtapos ng abogasya. Nakapasa sa bar noong 1903, naglingkod siya bilang Gobernador ng Tayabas. Noong 1907 ay nanalo bilang miyembro ng Asemblea ng Pilipinas at naging Majority Floor Leader. Noong 1909 hanggang 1916 ay nahirang siya bilang Resident Commissioner para sa Washington D.C..Noong 1918 ay nanalo siya bilang senador.Noong 1935, naging unang pangulo ng Komonwelt ng Pilipinas. Ipinaglaban niya ang karapatang pantao, reporma sa lupa at karapatang bumoto ng mga kababaihan. Noong Disyembre 13, 1937, ideneklara niya ang wikang Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa. Makaraan ang dalawang taon ay ginawang Pambansang Wika ang Tagalog ayon sa Batas Komonwelt 184. Dahil dito nakilala si Quezon bilang Ama ng Wikang Pambansa.








"EBOLUSYON NG ALPABETONG FILIPINO"
NangdumatingangmgaKastila,maysarilinangpalatitikanangatingmganinuno,angAlibataoBaybayin,nabinubuong14katinigat3patinig.PinalitanitongmgaKastilangalpabetongRomano.
1940–binuoniLopeK.SantosangAbakada,namay20titik:a,b,k,d,e,g,h,i,I,m,n,ng,o,p,r,s,t,u,w,y.
Oktubre4,1971–pinagtibayngSanggunianngSWPangpinayamangalpabeto,nabinubuong31letra:a,b,c,ch,d,e,f,g,h,i,j,k,l,ll,m,n,ñ,ng,o,p,q,r,rr,s,t,u,v,w,x,y,z
MataposangRepormangOrtograpiko,nabuoangsumusunodnaAlpabetongFilipino,namay28letra:a,b,c,d,e,f,g,h,i,j,k,I,m,n,ñ,ng,o,p,q,r,s,t,u,v,w,x,y,z
2001–mulingnagkaroonngrebisyonsaalpabetongFilipino.ItinaguyodnitoangleksikalnapagpapayamanngFilipinosapamamagitanngpagluluwagsapanghihiramngsalitaatpagsasalin,karamihanmulasaInglesatKastila,gamitangwalongkaragdagangletrangalpabeto,angmgaletrangc,f,j,ñ,q,v,x,z.Oktubre9,2006–sakahilinganngKWF,angDepEdaynagpalabasngisangmemorandumnapansamantalangnagpapatigilsaimplementasyonng“2001RevisyonngAlfabetoatPatnubaysaIspelingngWikangFilipino”.
Agosto,2007–inilabasngKWFangboradorngOrtograpiyangWikangPambansa.
Mayo20,2008–inilabasngKWFangGabaysaOrtograpiyangWikangPambansa.



·       Ano Ang Wikang Filipino
·         Ang Filipino ang pambansang wika at isa sa mga opisyal na wika ng Pilipinas—ang wikang Ingles ang isa pa—ayon sa Saligang Batas ng 1987. Isa itong wikang Awstronesyo at ang de facto na pamantayang bersyon ng wikang Tagalog, bagaman de jure itong iba rito.
·  Kasaysayan at sariling katangian
·         Noong Nobyembre 13, 1937, inilikha ng unang Pambansang Asamblea ang Surian ng Wikang Pambansa, Na pinili ang wikang Tagalog bilang batayan ng isang bagong pambansang wika. Naimpluwensyahan ang pagpili sa Tagalog ng mga sumusunod:
  • Sinasalita ang Tagalog ng napakaraming tao at ito ang wikang pinakanauunawaan sa lahat ng mga rehiyon ng Pilipinas. Papadaliin at pabubutihin nito ang komunikasyon sa mga taumbayan ng kapuluan.
  • Hindi ito nahahati sa mga mas maliliit at hiwa-hiwalay na wika, tulad ng Bisaya.
  • Ang tradisyong pampanitikan nito ang pinakamayaman at ang pinakamaunlad at malawak (sinasalamin ang dyalektong Toskano ng Italyano). Higit na mararaming aklat ang nakasulat sa Tagalog kaysa iba pang mga katutubong wikang Awstronesyo.
  • Ito ang wika ng Maynila, ang kabisera ng pampulitika at pang-ekonomiya ng Pilipinas.
  • Ito ang wika ng Himagsikan at ng Katipunan—dalawang mahahalagang pangyayari sa kasaysayan ng Pilipinas.
·         Noong 1961, nakilala ang wikang ito bilang Pilipino upang mahiwalay ang kaugnayan nito sa mga Tagalog. Nagtakda naman ang Saligang Batas ng 1973 ng panibagong pambansang wikang papalit sa Pilipino, isang wikang itinawag nitong Filipino. Hindi binanggit sa artikulong tumutukoy, Artikulo XV, Seksyon 3(2), na Tagalog/Pilipino ang batayan ng Filipino; nanawagan ito sa halip sa Pambansang Asamblea na mag-“take steps towards the development and formal adoption of a common national language to be known as Filipino.” Gayundin, nilaktawan ng Artikulo XIV, Seksyon 6, ng Saligang Batas ng 1987, na ipinagbisa matapos ng pagpapatalsik kay Ferdinand Marcos, ang anumang pagbabanggit ng Tagalog bilang batayan ng Filipino at mismong ipinagpatuloy na “as [Filipino] evolves, it shall be further developed and enriched on the basis of existing Philippine and other languages.” Tiniyak pa ng isang resolusyon noong Mayo 13, 1992, na ang Filipino “ang katutubong wika, pasalita at pasulat, sa Metro Manila, ang Pambansang Punong Rehiyon, atsa iba pang sentrong urban sa arkipelago, na ginagamit bilang wika ng komunikasyon ng mga etnikong grupo.” Gayumpaman, tulad ng mga Saligang Batas ng 1973 at 1987, hindi nito ginawang kilalanin ang wikang ito bilang Tagalog at, dahil doon, ang Filipino ay, sa teoriya, maaaring maging anumang katutubong wikang Awstronesyo, kasama na ang Sugboanon ayon sa paggamit ng mga taga-Kalakhang Cebu at Lungsod Davao.
·        Mga naiibang pananaw at panukala
·         Bagamat naitakda na sa Saligang Batas at mga kaugnay na batas ang sariling katangian ng Filipino, may nananatili pa ring mga alternatibong panukala sa kung ano dapat ang maging katangian ng wikang Filipino. Gayumpaman, nararapat itong maibukod sa mga nagdaraing lamang na, sa kasalukuyan, ang Filipino ay de facto na iisa sa Tagalog at na ang pampublikong paggamit ng Filipino ay sa katotohanan ang paggamit ng Tagalog.

  • ANO ANG WIKA?

  • Ang wika ay isang bahagi ng pakikipagtalastasan. Kalipunan ito ng mga simbolo, tunog, at mga kaugnay na batas upang maipahayag ang nais sabihin ng kaisipan. Ginagamit ang pamamaraang ito sa pagpapaabot ng kaisipan at damdamin sa pamamagitan ng pagsasalita at pagsulat. Isa rin itong likas na makataong pamamaraan ng paghahatid ng mga kaisipan, damdamin at mga hangarin sa pamamagitan ng isang kaparaanang lumilikha ng tunog; at kabuuan din ito ng mga sagisag sa paraang binibigkas. Sa pamamagitan nito, nagkakaugnayan, nagkakaunawaan at nagkakaisa ang mga kaanib ng isang pulutong ng mga tao.


  • Kahalagahan

      Kung wala ang wika, mawawalan ng saysay ang halos lahat ng gawain ng sangkatauhan, sapagkat nagagamit ito sa pakikipag-ugnayankatulad ng sa pakikipagkalakalan, sa diplomatikong pamamaraan ng bawat pamahalaan, at pakikipagpalitan ng mga kaalaman sa agham,teknolohiya at industriya.
A. Instrumento ng Komunikasyon - ginagamit ng tao ang wika sa pagpapahayag ng damdamin at kaisipan. Kung minsan, hindi kinakailangang ang isang tao ay magkaroon ng mataas na kaalaman sa isang wika upang maipahayag nya ang kanyang saloobin. Ang kawastuang gramatika ay hindi na gaanong pinapansin lalo na kung ang nag-uusap ay may magkaibang wika. Sapat nang maipahayag ng bawat isa ang konseptong nais nilang iparating sa wikang pareho nilang mauunawaan. Ang mahalaga sa komunikasyon ay pagkakaunawaan.
B. Nag-iingat at Nagpapalaganap ng kaalaman - maraming kaalaman ang naisasalin sa bawat saling-lahi sa pamamagitan ng wika. Kung ang isang tao ay nakatuklas ng isang mahalagang kaalaman, ang kaalamang ito ay sinusulat niya o kaya'y sinasabi sa isang kakilala. Dahil dito ang kaalamang kanyang natuklasan ay hindi kasamang nalilibing kapag ang taong nakatuklas ay namatay na. Kung sakaling matapos matuklasan ni Benjamin Franklin ang kuryente siya ay namatay nang hindi man lang nya ito naisulat o hindi man lamang nasabi sa isang kakilala, Marahil ay wala pa tayong kuryente ngayon. Sa ganitong pagkakataon masasabi nating ang wika ay gumanap ng tungkuling pag- iingat sa kaalaman. Sa pamamagitan ng wika ang kaalaman ay nanatili o napangangalagaan. Wika rin ang ginagamit na midyum upang ang nabanggit na kaalaman ay mapalaganap. Mabisang gamitin ang wika sa pagtuturo at pagpapalaganap ng kaalaman sa loob at labas ng paaralan.
C. Nagbubuklod ng Bansa - ang pagkakaroon ng isang pambansang wika ay mahalaga upang magkaisa at mabuklod ang mga mamayan nito. Kung titingnan nating ang mga bansang kalapit natin, mapapansing lahat sila ay nagsisikap na malinang ang kanilang pambansang wika. Ang China na siyang pinakamalaking bansa sa daigdig ay may isang pambansang wika, ang Mandarin. "Ang mga Indonesyan, noong sila ay nakikipaghamok sa mga Olandes upang makamit ang kalayaan ay sumisigaw ng "Satu Bangsa! Satu Bahasa! Satu Tuna-ir!" (Isang Bansa! Isang Wika! Isang Inangbayan!). Maagang nakilala ng mga Indonesyan ang kahalagahan ng pagkakaroon ng isang pambansang wika upang ang kanilang mga mamayan ay mabuklod. Kaya naman ang unang ginawa nila matapos makamit ang kasaimlan ay bumuo sila ng isang Bahasa Indonesya na ngayon ay kanilang wikang pambansa buhat sa lahat ng wikaing sinasalita sa kanilang bansa." (Relova: 1973)

D. Lumilinang ng Malikhaing pag-iisip - ayon kay Reynaldo L. Aguilar (1994), ito ang pinakamahalagang tungkuling ng wika, sapagkat dito pinaiiral ang malikhaing paglalang ng mga bagong pamamaraan at bagong paniniwala. Sa tungkuling ito, ang wika ay kinakailangang matatas at maunlad. Kapag tayo ay nagbabasa ng maikling kwento o nobela, parang nararamdaman natin ang nararamdaman ng pangunahing tauhan dahil pinagagana ng wika at ating imahinasyon. Sa pamamagitan ng payak at tiyak na panuto, naituturo sa ating ang paggawa ng isang bagay kahit hindi natin nakikita kung paano ito ginagawa. Dahil sa wika maraming mga bagay ang nabubuo, nalilikha o naiimbento. Sa pamamagitan ng pagpapalitan ng idea ng mga tao, nakabubuo sila ng mga bagong konsepto na humahantong sa paglikha o pag- imbento ng mga bagong bagay.
A. Instrumento ng Komunikasyon - ginagamit ng tao ang wika sa pagpapahayag ng damdamin at kaisipan. Kung minsan, hindi kinakailangang ang isang tao ay magkaroon ng mataas na kaalaman sa isang wika upang maipahayag nya ang kanyang saloobin. Ang kawastuang gramatika ay hindi na gaanong pinapansin lalo na kung ang nag-uusap ay may magkaibang wika. Sapat nang maipahayag ng bawat isa ang konseptong nais nilang iparating sa wikang pareho nilang mauunawaan. Ang mahalaga sa komunikasyon ay pagkakaunawaan.
B. Nag-iingat at Nagpapalaganap ng kaalaman - maraming kaalaman ang naisasalin sa bawat saling-lahi sa pamamagitan ng wika. Kung ang isang tao ay nakatuklas ng isang mahalagang kaalaman, ang kaalamang ito ay sinusulat niya o kaya'y sinasabi sa isang kakilala. Dahil dito ang kaalamang kanyang natuklasan ay hindi kasamang nalilibing kapag ang taong nakatuklas ay namatay na. Kung sakaling matapos matuklasan ni Benjamin Franklin ang kuryente siya ay namatay nang hindi man lang nya ito naisulat o hindi man lamang nasabi sa isang kakilala, Marahil ay wala pa tayong kuryente ngayon. Sa ganitong pagkakataon masasabi nating ang wika ay gumanap ng tungkuling pag- iingat sa kaalaman. Sa pamamagitan ng wika ang kaalaman ay nanatili o napangangalagaan. Wika rin ang ginagamit na midyum upang ang nabanggit na kaalaman ay mapalaganap. Mabisang gamitin ang wika sa pagtuturo at pagpapalaganap ng kaalaman sa loob at labas ng paaralan.
C. Nagbubuklod ng Bansa - ang pagkakaroon ng isang pambansang wika ay mahalaga upang magkaisa at mabuklod ang mga mamayan nito. Kung titingnan nating ang mga bansang kalapit natin, mapapansing lahat sila ay nagsisikap na malinang ang kanilang pambansang wika. Ang China na siyang pinakamalaking bansa sa daigdig ay may isang pambansang wika, ang Mandarin. "Ang mga Indonesyan, noong sila ay nakikipaghamok sa mga Olandes upang makamit ang kalayaan ay sumisigaw ng "Satu Bangsa! Satu Bahasa! Satu Tuna-ir!" (Isang Bansa! Isang Wika! Isang Inangbayan!). Maagang nakilala ng mga Indonesyan ang kahalagahan ng pagkakaroon ng isang pambansang wika upang ang kanilang mga mamayan ay mabuklod. Kaya naman ang unang ginawa nila matapos makamit ang kasaimlan ay bumuo sila ng isang Bahasa Indonesya na ngayon ay kanilang wikang pambansa buhat sa lahat ng wikaing sinasalita sa kanilang bansa." (Relova: 1973)

D. Lumilinang ng Malikhaing pag-iisip - ayon kay Reynaldo L. Aguilar (1994), ito ang pinakamahalagang tungkuling ng wika, sapagkat dito pinaiiral ang malikhaing paglalang ng mga bagong pamamaraan at bagong paniniwala. Sa tungkuling ito, ang wika ay kinakailangang matatas at maunlad. Kapag tayo ay nagbabasa ng maikling kwento o nobela, parang nararamdaman natin ang nararamdaman ng pangunahing tauhan dahil pinagagana ng wika at ating imahinasyon. Sa pamamagitan ng payak at tiyak na panuto, naituturo sa ating ang paggawa ng isang bagay kahit hindi natin nakikita kung paano ito ginagawa. Dahil sa wika maraming mga bagay ang nabubuo, nalilikha o naiimbento. Sa pamamagitan ng pagpapalitan ng idea ng mga tao, nakabubuo sila ng mga bagong konsepto na humahantong sa paglikha o pag- imbento ng mga bagong bagay.

  • Etimolohiya

   Nag-ugat ang salitang wika mula sa wikang Malay. Samantalang nagmula naman sa Kastila ang isa pang katawagan sa wika: ang salitang lengguwahe. Tinatawag ding salita ang wika. Katulad ng language - tawag sa wika sa Ingles - nagmula ang salitanglengguwahe o lengwahe sa salitang lingua ng Latin, na nangangahulugang "dila", sapagkat nagagamit ang dila sa paglikha ng maraming kombinasyon ng mga tunog, samakatuwid ang "wika" - sa malawak nitong kahulugan - ay anumang anyo ng pagpaparating ng damdamin o ekspresyon, may tunog man o wala, ngunit mas kadalasang mayroon.



Pinakapayak sa mga anyo ng wika ang paggamit ng mga salita o pagsasalita. (Tingnan ang mga sining na pangwika). Subalit kabilang din rito ang pagsusulat, mga wikang pasenyas, larangan ng musika, sining ng pagpipinta, pagsasayaw, at maging ang matematika. "Wika" ang lahat ng mga ito kung gagamitin ang malawakan na kahulugan ng wika.Sa ilang pagkakataon, tinatawag ding dila(piguratibo), salita, diyalekto, o lingo (sariling-wika ng isang grupo, [bigkas: ling-gow, mula sa Ingles]) ang wika

  • Kasaysayan at teorya 

Hindi lubos na nalalaman kung saan, kailan, at paano nagsimula ang paggamit ng wika. Subalit mayroong mga hinuha at kuru-kuro ang mga dalubhasang nagsipagaral ng paksang ito. Isa sa mga teoryang ito ang nagsasabing "ginaya ng mga sinaunang tao ang mga tunog na narinig niya sa kalikasan." Halimbawa ng mga tunog na ito ang mga kahol ng mga asong-gubat o ng mga bumubukal na sapa. Dahil sa iba't ibang interpretasyon o gawi sa paggaya ng mga "tunog ng kalikasan" na ito kaya nagkaroon ng maraming mga wika sa mundo.


  • Mga katangian

Ito ang mga karaniwang katangian ng wika: may balangkas, binubuo ng makahulugang tunog, pinipili at isinasa-ayos, arbitraryo, nakabatay sa kultura, ginagamit, kagila-gilagis, makapangyarihan, may antas, may pulitika, at ginagamit araw-araw.


  • Mga antas

Kabilang ang mga sumusunod sa mga kaantasan ng wika:
§ Kolokyal/pambansa - ordinaryong wika na ginagamit ng mga kabataan sa kanilang pang-araw-araw na pakikipag-usap na kadalasang malayang pinagsasama ang mga wikang Ingles at Filipino

§ Kolokyalismong karaniwan - ginagamit na salitang may "Taglish"

§ Kolokyalismong may talino - ginagamit sa loob ng silid-aralan o paaralan

§ Lalawiganin/panlalawigan - wikang ginagamit ng isang partikular na lugar o pook.

§ Pabalbal/balbal (salitang kalye) - pinakamababang uri ng wikang ginagamit ng tao, na nabuo sa kagustuhan ng isang partikular na grupo na nagkakaroon ng sariling pagkakakilanlan.

§ Pampanitikan - wikang sumusunod sa batas ng balarila at retorika.


  • Mga kagamitan

Ito ang pitong kagamitan ng wika:§ Isang proseso ng pagpapalitan ng impormasyon na kadalasan na ginagawa sa pamamagitan ng karaniwang sistema ng mga simbolo ang komunikasyon. Ang araling pangkomunikasyon ang disiplinang pang-akademya kung saan pinag-aaralan ang pakikipagtalastasan.

§ Ginagamit ang wika sa pagpapahayag ng pangungusap. Madaling maunawaan ang pangungusap kahit gaano pa kahaba o ano man ang anyo nito. Malinaw ito kaya madaling naiintindihan ng bumabasa o nakikinig ang kahulugan nito.

§ Pagpapaliwanag o pagpapaunawa ang tawag sa gawaing pangkaisipan upang matugunan ang pakikipagugnayang ginagamitan ng mga pananalita o mga hudyat o senyas ng kamay, maaaring kasabayan ng taong nakikipagugnanayan, o matapos ang bawat bahagi ng paglalahad ng taong nakikipagugnayan. Nagaganap ang pagpapaunawa sa pagitan ng dalawa, tatlo, o higit pang bilang ng mga tagapagsalita o tagapaglahad na hindi nakapagsasalita o nakasesenyas mula sa pinagmumulang wika.

§ Pagsasalitaan ang tawag sa isang paraan ng pakatuto. Nagpapalinaw ang usapan tungkol sa isang paksa sa pagsasaulo ng mga bagay. Sa pamamagitan ng salitaan ,nakapagpapalitan tayo ng mga kuro-kuro.



FILIPINO bilang isang ASIGNATURA:




Ang araling Filipino bilang asignatura sa Mataas na Paaralan ay nagbibigay-diin sa komunikatibong paraan sa paggamit ng wika para sa pagkatuto ng mga mag-aaral sa iba’t ibang larangan tulad ng kasaysayan, sining, pulitika, ekonomiya at iba pa. Ang mga wastong pag-uugali at pagpapahalaga gayundin ang mga kasanayan sa panunuri at pakikipagtalastasan; pakikinig, pagbabasa, pagsusulat at pagsasalita, na naaayon sa sunud-sunod na antas ng pagkalinang ay nabubuo sa pamamagitan ng mga aralin sa Wika at Panitikan.

Sapagkat ang Filipino ay isa sa mga wikang ginagamit ng mga ICANs inaasahang ang kanilang pag-aaral nito ay magbubunga ng kanilang kasanayan sa pagiging mapanuri at malikhain sa paggamit ng wika. Sa tulong ng araling ito, at bilang pagtuon sa apat (4) na sangay ng Transformative Education (TEd)-- Justice and Peace, Political Education, Gender Sensitivity at Environmental Education-- malilinang ang mga “core values” na tulad ng katapatan, pagkamasunurin, pakikipagtulungan, pagkamaka-Diyos, pagkamagalang at pagkamakabansa. Dahil dito, aangat ang kamulatan ng mga mag-aaral sa mga pangyayaring nagaganap sa ating lipunan at mahuhubog ang kanilang pakikibahagi at pakikisangkot sa mga suliranin bilang isang responsableng mamamayan ng ating bansa.




LAYUNIN NG FILIPINO DEPARTMENT


1. Malinang ang mga estudyante tungo sa pagtatamo ng lokal at global na kahusayan sa paggamit ng wikang pambansa sa mga makrong kasanayang pangwika sa aspektong ispiritwal at sekular;

2. Mapaigting ang pagmamahal at pagpapahalaga sa wikang pambansa, panitikang rehiyonal at panitikang pambansa;

3. Mapataas ang kalidad ng kaalaman at kasanayang pangwika, panliteratura at pampagtuturo ng mga kumukuha ng kursong edukasyon para sa elementarya, sekondarya at tersyarya;

4. Makiisa at makisangkot sa mga lokal at nasyonal na programang pangwika na lalong makalilinang ng Pilipinong pagkakakilanlan.


Mga Asignaturang Itinuturo :

Kowd at Bilang ng Kurso Pangkalahatang Kurso Yunit
FILI 111 Komunikasyon sa Akademikong Filipino 3
FILI 122 Pagbasa at Pagsulat Tungo sa Pananaliksik 3
FILI 203 Masining na Pagpapahayag 3
FILI 210 Panitikan ng Pilipinas 3


Deskripsyon ng Pangkalahatang Kurso

FILI 111. Komunikasyon sa Akademikong Filipino (3 yunit)- Ang Filipino 1 ay isang metalinggwistik na pag-aaral sa gamit ng akademikong Filipino sa iba’t ibang sitwasyon at larangan. Sa paraang intedisiplinaryo at inter-aktibo, inaasahang mauunawaan at malilining sa mga estudyante ang mga kailangang kaalaman at kasanayan sa paggamit ng Filipino sa lalong mataas na edukasyon.
FILI 122 Pagbasa at Pagsulat Tungo sa Pananaliksik (3 yunit)- Ang Filipino 2 at pagpapalawak ng mga kaalaman at kasanayan sa kritikal na pagbasa at lohikal na pagsulat tungo sa pagsasagawa ng sariling pananaliksik.
FILI 203 Masining na Pagpapahayag (3 yunit)- Ito ay pag-aaral ng mga prinsipyo ng masining na pagpapahayag sa Filipino. Nakatuon ito sa malayang pagtuklas at pagpapakita ng sariling kakayahan at talino sa pasulat at pasalitang pagpapahayag at pagbabahagi ng mga ito sa komunidad, bansa at daigdig.
Mga Asignaturang Major para sa Kumukuha ng Kursong Edukasyon at Deskripsyon ng mga ito:FILI 210 Panitikan ng Pilipinas (3 yunit)- ay asignaturang tumatalakay sa kahulugan ng panitikan at kasaysayan ng panitikan ng Pilipinas. Pinag-aaralan dito ang iba’t ibang uri ng panitikan simula sa panahon ng pasalin-dila hanggang sa kasalukuyan. Inilalantad ang mga estudyante sa pagbabasa ng mahahalagang uri ng panitikan upang mapahalagahan ang kagandahan at kasiningan ng akda ng mga Pilipino.

FILI 211Panimulang Linggwistika (3 yunit)- Nakapaloob sa kursong ito ang pagtalakay sa kahulugan, kasaysayan at pangunahing kaalaman sa linggwistika. Pag-aaralan dito ang mga katangian ng wikang Filipino kaugnay ng ortograpiya, palatuldikan at palabigkasan, ponema, morpema at semantika. Susuriin din ang pag-iiba-iba ng ibang wikain sa Pilipinas at ang ilang modelong panggramatika ng wika
FILI 212Tanging Gamit ng Filipino (3 yunit)-Tinatalakay ang mga sanligang kaalaman sa mga wika ng Pilipinas, mga layunin ng edukasyon at pagtuturo kaugnay ng wikang Filipino, pagsulat ng korespondensya opisyal, bilinggwalismo, gamit ng Filipino sa pagbuo ng mga pagsusulit, panayam at paggawa ng modyul at iba pa.
FILI 213Istruktura ng Wikang Filipino (3 yunit)- Ang kursong ito ay para sa kumukuha ng Edukasyong elementarya. Saklaw nito ang pag-aaral ng mga batayang kaalaman sa istruktura at gramatikang Filipino, pag-aaral ng ponema, morpema— kayarian at mga katangian ng mga ito sa iba’t ibang bahagi ng panalita; kayarian at mga katangian ng mga parirala, sugnay at pangungusap.
FILIDulaang Filipino (3 yunit)-Nakapokus ang kursong ito sa pag-aaral ng kasaysayan ng dulang Filipino, sa mga iisahing yugtong mga dulang panteatro, panradyo, pelikula at pantelebisyon. Mag-aaral at magsusuri rin ng mga piling dulang nagwagi sa ilang pantimpalak at bibigyan ang mga estudyante ng pagkakataong magtanghal ng isang dulang kanilang ginawa at inihanda.
FILI 222Maunlad na Filipino (3 yunit) -Saklaw ng kurso ang masinsinang pag-aaral ng kasaysayan ng wikang Filipino at ng malalim na pag-aaral at pagsusuri ng panloob na katangiang panggramatika ng wikang ito. Tunguhin nito ang pagpapatamo sa mga estudyante ng maagham na kaalaman sa mga kayarian ng salita, parirala, sugnay at pangungusap at sa masusing pagkilala at pagsusuri sa mga bahagi ng panalita at wastong paggamit ng mga ito.
FILI 223Sining ng Pagsasaling-wika (3 yunit) -Ang pahapyaw na pagtalakay sa kasaysayan ng pagsasaling-wika sa buong daigdig at sa Pilipinas ay bahagi ng kursong ito. Nakapaloob din dito ang pag-aaral ng mga prinsipyo ng pagsasalin, katangiang dapat taglayin ng tagasalin at iba’t ibang pananaw sa pagsasalin. Bibigyang pagsasanay ang mga estudyante na magsalin sa Filipino ng iba’t ibang genre ng literatura na nakasulat sa wikang Ingles at sa ilang wikain sa Pilipinas.
FILI 224Panitikang Pambata (3 yunit)- Pinag-aaralan sa kursong ito ang kasaysayan ng panitikang pambata,, uri at mga katangiang taglay nito. Kasama sa pag-aaral ang mga mga pamamaraan ng pagsulat na maglulundo sa pagbuo ng kalipunan ng mga kwentong pambata.
FILI 310Pagtuturo ng Filipino Bilang Pangalawang Wika (3 yunit)- Tatalakayin sa kursong ito ang mga prinsipyong sikolohikal at pedagohikal , mga metodo, estratehiya at mga kahandaang kinakailangan sa pagtuturo ng pangalawang wika at iaaplay ang mga iyon sa pagtuturo ng wikang Filipino. Sa kurso ring ito bibigyan ng pagkakataon ang mga estudyante na magturo ng Filipino sa mga hindi Filipino ang unang wika.
FILI 312Pampaaralang Pamamahayag (3 yunit)- Sinasaklaw ng kurso ang pagtalakay ng layunin at tungkulin ng pahayagang pangkampus, ang pag-aaral ng mga bahagi nito, mga hakbang at mekanismo sa pagsulat ng bawat bahagi at mga kailangang kasanayan sa pagbuo nito tungo sa paglalathala ng isang pahayagang pangkampus. Tatalakayin din dito ang etika sa pamamahayag.
FILI 313Maikling Kwentong Filipino (3 yunit) Ang kursong ito ay nagtataglay ng pag-aaral ng mga kasaysayan, katangian, uri, at elemento ng maikling kwento. Lilinangin sa kursong ito ang kakayahan ng mga estudyante na magsuri at magsulat ng iba’t ibang uri ng maikling kwento. Bibigyan din sila ng mga karanasang magkwento sa klase.
FILI 321Panulaang Filipino (3 yunit) Ang kasaysayan ng panulaang Filipino, kahulugan, uri, at mga pamamaraan ng pagsulat gayundin ng pagsusuri ng tula ang laman ng kursong ito. Sasanayin ang mga estudyante sa pagsulat at pagbigkas ng mga tula.
FILI 322 Paghahanda ng Mga Kagamitang Pampagtuturo (3 yunit)- Ang kursong ito ang maglalantad sa mga estudyante sa kahalagahan, kaalaman at kasanayan sa paggawa ng mga kagamitang pampagtuturo tulad ng tsart,modyul, mga larawan at iba pa, gayundin ng paggamit ng mga multi-media sa pagtuturo at ang pag-aangkop ng mga ito sa paksa upang higit na mapabuti ang pagtuturo at pagkatuto.
FILI 323 Sining ng Pagtuturo (3yunit)-Taglay ng kursong ito ang pagtalakay ng mga kaalaman sa likas ng estudyante, katangian ng titser, mga prinsipyo, pamamaraan at estratehiya ng pagkatuto at pagtuturo ng wika. Bibigyang pansin din ang mga pamamaraan ng pamamahala sa klasrum na dapat gawin upang maging matagumpay sa pagtuturo ng wika. Ang mga estudyante sa kursong ito ay bibigyan ng karanasang magturo sa klasrum.




  • Ang wikang Filipino ang siyang nagpapatatag sa sambayanang Pilipino upang magkaisa at magkaroon ng kapayapaan. Ito ang tumutulong upang tayong lahat ay magkaintindihan at magkaunawaan sa isa’t- isa. Nawa'y bawat kapwa Pilipino ay mahalin at bigyang halaga ang ating pambansang wika. Dahil ito ang nagsisimbolo ng isang matatag na bansa at siyang nagbibigay buhay sa atin bilang mga Pilipino. Sanay kahit marami na tayong nakakasalamuhang mga banyaga at paggamit din ng mga wika nila ay huwag nating kalimutan kung ano ang mayroon tayo at kung anu ang mas mahalaga para sa atin bilang isang pilipino. Gamitin natin ang wikang sariling atin at mahalin ito dahil isa ito sa mga kayamanan ng ating bansa na taas noo nating maipagmamalaki sa buong mundo. Huwag nating dungisan ang pagiging Pilipino natin dahil lamang sa di pagmamahal sa wikang meron tayo. Malaki ang kahalagahan ng Wikang FILIPINO bilang isang wikang pambansa dahil ito din ang nagsisimbolo na meron tayong kalayaang tinatamasa. Kaya bilang Filipino nagpapasalamat ako at ito’y ipinagmamalaki dahil ang “WIKANG MAHAL KO, DANGAL NG BAWAT PILIPINO”.



1 komento:

  1. casino to reopen in Maryland
    The gaming floor at The Cove and MGM 전라남도 출장안마 National Harbor have reopened MGM Resorts International, the 영천 출장마사지 owner of MGM National 울산광역 출장안마 Harbor Jan 22, 2020 춘천 출장안마 · 보령 출장샵 Uploaded by Casino Junkie

    TumugonBurahin